Biblioteka Czartoryskich
Encyklopedia PWN
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
kierunek działalności publicznej w Polsce w XIX w., wysuwający hasła różnorodnych działań legalnych, zmierzających do wzmocnienia sił i organizacji społeczeństwa polskiego w sytuacji braku własnego państwa.
historyk, geograf hist., działacz polityczny;
fundacje
instytucje mające osobowość prawną, których działalność jest oparta na majątku przekazanym przez założycieli-fundatorów i bieżących wpływach (dotacje), realizujące określone przez nich cele: filantropijne, kulturalne, naukowe, religijne lub społeczne, niemające charakteru działalności gospodarczej.
[łac. fundatio ‘zakładanie’],
Giełgudyszki, Gelgaudiškis,
w. na Litwie, nad dolnym Niemnem, powyżej m. Jurbork.
potoczna nazwa ugrupowania konserwatywno-liberalnego Wielkiej Emigracji, kierowanego przez ks. A.J. Czartoryskiego, a po jego śmierci (1861) przez syna — Władysława;
